ΠΙΣΩ ΡΟΥΦΙΑΝΟΙ ΕΜΠΡΟΣ ΣΥΝΤΡΟΦΟΙ
ΚΑΤΩ ΤΑ ΧΕΡΙΑ ΑΠΟ ΤΟΝ ΑΝΑΡΧΙΚΟ ΑΓΩΝΙΣΤΗ Δ.Μ.
ΑΠΕΝΑΝΤΙ ΣΤΗΝ ΚΡΑΤΙΚΗ ΚΑΤΑΣΤΟΛΗ, ΤΗΝ ΤΡΟΜΟΚΡΑΤΙΑ, ΤΟΝ ΚΡΑΤΙΚΟ ΡΕΒΑΝΣΙΣΜΟ ΚΑΙ ΤΙΣ ΔΙΚΑΣΤΙΚΕΣ ΣΚΕΥΩΡΙΕΣ
ΟΥΤΕ ΒΗΜΑ ΠΙΣΩ!
Στις 7 Οκτώβρη του 2020, την ημέρα απόφασης για τη δίκη της Χρυσής Αυγής, πραγματοποιήθηκε μια από τις μεγαλύτερες αντιφασιστικές συγκεντρώσεις των τελευταίων ετών έξω από το Εφετείο Αθηνών. Μαζί με δεκάδες χιλιάδες άλλους αντιφασίστες/στριες, αναρχικούς/ες και αγωνιστές/στριες βρεθήκαμε εκείνη τη μέρα στον δρόμο, με το πολιτικό μας κάλεσμα από κοινού με άλλες ομάδες για να διαδηλώσουμε ενάντια στα δολοφονικά τάγματα εφόδου, τη μισαλλοδοξία , τον ρατσισμό, τον φασισμό και το σύστημα που τον γεννά και τον θρέφει.
Τα αντιφασιστικά συνθήματα που ηχούσαν την ώρα ανακοίνωσης της απόφασης και οι συγκρούσεις με την αστυνομία έκαναν ξεκάθαρο, για μια ακόμα φορά, ότι δεν τρέφουμε αυταπάτες για τον ρόλο της αστικής δικαιοσύνης και των αποφάσεών της και ότι η μόνη απάντηση απέναντι στον φασισμό είναι η οργάνωση της κοινωνικής και ταξικής αντεπίθεσης και η σύγκρουση με τον κόσμο του κράτους και του κεφαλαίου
Μετά τη μεγαλειώδη αυτή αντιφασιστική συγκέντρωση, το κράτος και οι θεσμοί του εκκινούν έρευνα για τις συγκρούσεις που ξέσπασαν έξω από το Εφετείο την ίδια ημέρα. Εν τέλει σχηματίζεται δικογραφία και ασκείται δίωξη(δίκη 27/9/24) σε βάρος μέλους του αναρχικού-αντιεξουσιαστικού στεκιού Αντίπνοια. Ειδικότερα, με αφορμή τα γεγονότα της 7ης Οκτώβρη του 2020 έχει σχηματιστεί μια δικογραφία που απευθύνεται στον σύντροφό μας Δ.Μ. , ο οποίος κατηγορείται για τα πλημμελήματα της διατάραξης κοινής ειρήνης και της διακεκριμένης φθοράς. Η συγκεκριμένη, ασφαλίτικου τύπου δίωξη βασίζεται σε έναν μεγάλο όγκο αυθαίρετου οπτικοακουστικού υλικού (βίντεο , φωτογραφίες , αμοντάριστα πλάνα) που καταγράφουν τη μέρα της συγκέντρωσης, το οποίο συλλέχθηκε από μπάτσους και ρουφιάνους δημοσιογράφους και δεν αιτιολογεί με κανένα τρόπο τις κατηγορίες εις βάρος του.
Οι στημένες δικογραφίες δεν είναι καινούριο εργαλείο στη φαρέτρα τους κράτους και των αρχών. Η συγκεκριμένη περίπτωση όμως, αποτελεί μία κραυγαλέα απόπειρα κρατικού ρεβανσισμού απέναντι σε μία από τις μαζικότερες διαδηλώσεις των τελευταίων δέκα χρόνων, ταυτόχρονα με την ειδική στοχοποίηση του συντρόφου, ο οποίος ούτε προσήχθη ούτε συνελήφθη εκείνη την ημέρα, αλλά οι κατηγορίες που του αποδίδονται προκύπτουν από, κατά πολύ μεταγενέστερες, διεργασίες μέσα στη ΓΑΔΑ. Η δικογραφία αυτή, υπηρετεί έναν πάγιο στόχο της εξουσίας. Αποσκοπεί στο να τρομοκρατήσει τους αγωνιζόμενους, να τους απομονώσει από το κοινωνικό σώμα, να τους κρατήσει σε ένα ιδιότυπο καθεστώς ομηρίας και, εν τέλει, να τους εκδικηθεί για αυτό ακριβώς που κάνουν, να αγωνίζονται ενάντια στον σάπιο κόσμο της εξουσίας.
Πιο συγκεκριμένα, σε ό,τι αφορά τον σύντροφό μας Δ. Μ. Είναι γεγονός ότι πρόκειται για έναν οργανωμένο αναρχικό που βρίσκεται στην πρώτη γραμμή του αγώνα με συνέπεια, όντας εδώ και χρόνια σταθερό μέλος πολιτικών δομών που αδιάλειπτα βρίσκονται σε κάθε πεδίο που ξεσπούν οι κοινωνικές και ταξικές αντιστάσεις. Έτσι, έχει πέσει στα χέρια των κατασταλτικών μηχανισμών ξανά στο παρελθόν, μαζί με άλλους συντρόφους και συντρόφισσες, στο πλαίσιο της συλλογικής αναρχικής δράσης, αντιφασιστικών κινητοποιήσεων, κινήσεων αλληλεγγύης σε πολιτικούς κρατούμενους και υπεράσπισης των δημόσιων χώρων. Είναι αδιαμφισβήτητο πως το κράτος τον στοχοποιεί για να χτυπήσει ένα ενεργό μέλος του αγώνα. Καθώς και πως η δίωξή του αποτελεί επίθεση απέναντι σε όλους και όλες μας.
Εξάλλου, η πολύ συγκεκριμένη σχέση του αναρχικού-αντιεξουσιαστικού στεκιού Αντίπνοια με τη δικαστική υπόθεση της Χρυσής Αυγής είναι γνωστή. Μετά από την επίθεση που δέχτηκε το στέκι το 2008 από τάγμα εφόδου της Χ.Α. , το Αντίπνοια ήταν παρόν στο δικαστικό αγώνα που ακολούθησε, από το πρωτόδικο, ως το εφετείο αλλά και στη δίκη της Χ.Α. για εγκληματική οργάνωση που οδήγησε στην απόφαση της 7η Οκτώβρη. Το στέκι έδωσε δυναμικό παρόν και μετά τη δολοφονία του μετανάστη – εργάτη Σ. Λουκμάν, και στον δρόμο με συγκεντρώσεις και πορείες καθώς και με τη συνεπή του παρουσία στα δικαστήρια που ακολούθησαν απέναντι στους δύο φασίστες – δολοφόνους . Με την παρουσία μας μέσα και έξω από τις δικαστικές αίθουσες, από κοινού με άλλους συντρόφους/ισσες, δεν αφήσαμε στους φασίστες ούτε σπιθαμή γης για να συνεχίσουν το μισαλλόδοξο έργο τους. Έγινε σαφές πως δεν μπορεί να επιτευχθεί καμία «ομαλή συνύπαρξη» με τους φασίστες, καθώς και πως το κράτος δεν αποτελεί εγγυητή της κοινωνικής νομιμότητας αλλά πως αυτό γεννά και θρέφει τον φασισμό. Έτσι, η δίωξη αυτή, φαίνεται να είναι ιδιαιτέρως βολική για την εξουσία που ανέκαθεν καλλιεργεί τη θεωρία των δύο άκρων, εντελώς προκλητική προς όλους τους αναρχικούς και αγωνιστές, που ξέρουμε καλά ότι το παρακράτος των φασιστών – ναζί βασίζεται στην ευνοϊκή μεταχείριση από τις αρχές για τα εγκλήματα τους.
Η συγκεκριμένη δίωξη δεν αποτελεί, βέβαια, μεμονωμένο περιστατικό αλλά είναι κομμάτι μιας ευρύτερης κατασταλτικής εκστρατείας που έχει εξαπολύσει το κράτος απέναντι σε όσους αγωνίζονται ενάντια στην επέλαση κράτους και κεφαλαίου .Μεσα σε μια περίοδο όπου το ίδιο το συστήμα που καταπιέζει και εκμεταλλεύεται τα κατώτερα κοινωνικά στρώματα συγκαλύπτει βιαστές, παιδοβιαστές και κυκλώματα trafficking, αθωώνοντας τους ενόχους και τρομοκρατώντας τα θύματα, φιμώνοντας όσες καταφέρνουν να σπάσουν την σιωπή, που δολοφονεί στα υδάτινα και χερσαία σύνορα καθώς και στα στρατόπεδα συγκέντρωσης πρόσφυγες και μετανάστες, συμμετέχει στην γενοκτονία του λαού της Παλαιστίνης στηρίζοντας την πολεμική μηχανή-κράτος του Ισραήλ, εξαθλιώνει όλο και περισσότερο την κοινωνία με την ιδιωτικοποίηση του ΕΣΥ, με αντεργατικούς νόμους και αντιεκπαιδευτικά νομοσχέδια, δίνει δημόσιο χώρο στους φασίστες ενώ παράλληλα προωθεί την εμπορευματοποίηση και ανάπλαση των Εξαρχείων και ευρύτερα τους δημόσιους χώρους, εκκενώνει καταλήψεις και καταστέλλει τους αγωνιζόμενους με συλλήψεις, ξυλοδαρμούς, διώξεις και βασανιστήρια ενώ στοχοποιεί ιδιαίτερα το αναρχικό κίνημα, προχωράει σε διώξεις ακόμη και για προσωπικές αναρτήσεις αγωνιστών που τοποθετούνται, δημόσια, εκφράζοντας τις απόψεις τους και συλλαμβάνει αγωνιστές έξω από το σπίτι τους για την πολιτική παρέμβαση αλληλεγγύης στην Παλαιστίνη στο ΕΜΠ.
Από την δική μας πλευρά, ως αναρχικό-αντιεξουσιαστικό στέκι Αντίπνοια θα συνεχίζουμε να αγωνιζόμαστε ενάντια στον σάπιο κόσμο της εξουσίας που δεν έχει να υποσχεθεί τίποτα περισσότερο πέρα από φτώχεια, εξαθλίωση και πόλεμο. Από τις αντιφασιστικές διαδηλώσεις αντίστασης και μνήμης για τον Π.Φύσσα και το Σ. Λουκμάν, τις μαχητικές συγκεντρώσεις σε διάφορες στιγμές της δίκης της ΧΑ (με κορυφαίο παράδειγμα τη συγκέντρωση και τις συγκρούσεις που ξέσπασαν με φασίστες και μπάτσους εντός της δικαστικής αίθουσας κατά την εκδίκαση της υπόθεσης του στεκιού), τις κεντρικές αντιφασιστικές κινητοποιήσεις και τις εδαφικές μάχες στις γειτονιές, μέχρι τα οδοφράγματα διεθνιστικής αλληλεγγύης απέναντι στον εθνικισμό, τη μισαλλοδοξία και τον πόλεμο. Δεν ξεχνάμε πως ο αγώνας ενάντια στον φασισμό είναι κομμάτι του συνολικού αγώνα ενάντια στο κράτος και το κεφάλαιο. Μέσα από τους κοινωνικούς- ταξικούς αγώνες στεκόμαστε ενάντια σε ένα πολύπλοκο και ισχυρό σύστημα, που προωθεί τις ανισότητες, την ιεραρχία και τους διαχωρισμούς. Αγωνιζόμαστε μέσα και έξω από τις αίθουσες των δικαστηρίων, σε όλα τα κοινωνικά πεδία, στους καθημερινούς αγώνες για ένα κόσμο ισότητας, αλληλεγγύης, ελευθερίας. Δεν υπάρχει δίλημμα αστική δημοκρατία ή φασισμός. Το μόνο πραγματικό δίλημμα είναι κράτος και καπιταλισμός ή κοινωνική επανάσταση.
Ο αναρχικός Δ.Μ. είμαστε όλοι μας, και είμαστε χιλιάδες, όλοι όσοι βρέθηκαν εκείνη την ημέρα έξω από το Εφετείο. Μέσα από αυτή τη μεθοδευμένη δίωξη καταδεικνύεται ο τρόμος του κράτους απέναντι στις δυνατότητες ενός μαζικού και μαχητικού κινήματος, και η εκδικητικότητά του απέναντι στους πολιτικούς του αντιπάλους. Για άλλη μια φορά, επιχειρεί να στοχοποιήσει και να ποινικοποιήσει τους αγώνες όσων παλεύουν για το γκρέμισμα του σάπιου κόσμου της Εξουσίας, επιδιώκοντας να εξοντώσει του αγωνιστές και τις αγωνίστριες σωματικά, ηθικά και οικονομικά. Απέναντι σε αυτές τις μεθοδεύσεις, στεκόμαστε αλληλέγγυοι με όλους όσοι αντιστέκονται μαχητικά σε κράτος, κεφάλαιο και φασίστες. Απέναντι στη ζωή που μας επιφυλάσσουν οι εξουσιαστές, ο μόνος δρόμος είναι το γκρέμισμα του κόσμου του Κράτους και του Κεφαλαίου και η οικοδόμηση ενός κόσμου Ελευθερίας, Ισότητας, Αλληλεγγύης.
ΚΑΤΩ ΤΑ ΧΕΡΙΑ ΑΠΟ ΤΟΥΣ ΑΓΩΝΙΣΤΕΣ
ΚΑΜΙΑ ΠΟΙΝΙΚΟΠΟΙΗΣΗ ΤΩΝ ΑΓΩΝΩΝ
ΑΓΩΝΑΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΚΟΙΝΩΝΙΚΗ ΕΠΑΝΑΣΤΑΣΗ ΤΗΝ ΑΝΑΡΧΙΑ ΚΑΙ ΤΟΝ ΕΛΕΥΘΕΡΙΑΚΟ ΚΟΜΜΟΥΝΙΣΜΟ