ΔΙΕΘΝΙΣΤΙΚΗ- ΑΝΤΙΦΑΣΙΣΤΙΚΗ ΣΥΓΚΕΝΤΡΩΣΗ
ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΤΟ ΚΡΑΤΟΣ, ΤΟ ΚΕΦΑΛΑΙΟ, ΤΟΝ ΕΘΝΙΚΙΣΜΟ ΚΑΙ ΤΟΝ ΠΟΛΕΜΟ
ΠΡΟΠΥΛΑΙΑ, ΚΥΡΙΑΚΗ 20/1, 1ΜΜ
Η αποσάθρωση και ολοσχερής χρεοκοπία του κόσμου του κράτους και του καπιταλισμού, όπως αναπτύσσεται μέσα στο σύγχρονο περιβάλλον της παγκόσμιας συστημικής κρίσης, αποτελεί όριο για την εποχή της παγκόσμιας ολοκλήρωσής του και ταυτόχρονα προϋπόθεση για την όξυνση των ενδοϊμπεριαλιστικών αντιθέσεων και τη συνακόλουθη αύξηση της απειλής του πολέμου.
Η επανεμφάνιση του “Μακεδονικού”, ως κομβικού εθνικού ζητήματος προκύπτει από μια σύνθεση διαφόρων εξουσιαστικών αναγκών. Η αστική τάξη της χώρας επιθυμεί διακαώς το βάθεμα των σχέσεων με τους παραδοσιακούς συμμάχους της, δηλαδή τον Ευρωατλαντικό/Νατοϊκό άξονα. Ειδικότερα, σε μια περίοδο όπως η σημερινή όπου η γεωπολιτική ρευστότητα που πηγάζει από τις εξελίξεις στην Μέση Ανατολή, αλλά και σε άλλα μέτωπα, η ανάγκη να προσδεθεί η Ελλάδα με ακόμη πιο άμεσους και αδιαπραγμάτευτους όρους στο άρμα της Δύσης παίρνει επιτακτικό χαρακτήρα.
Ο εθνικισμός, σε αυτή την περιόδο, καλείται να παίξει δυναμικά τον ειδικό του ρόλο στην ιδεολογική προετοιμασία των κοινωνιών, ώστε αυτές να αποδεχθούν συναινετικά μια εμπόλεμη σύρραξη και οι καταπιεσμένες μάζες να συμπεριληφθούν στο στρατηγικό σχέδιο αλληλοεξόντωσής τους.
Το φασιστικό παρακράτος και οι ομάδες του μπορούν να αναλάβουν διάφορες βρώμικες δουλειές, ανάλογα με την περίοδο. Από δυνάμεις που θα συγκροτήσουν σε «κόμμα» τους οπαδούς της αντιεξεγερτικής πολιτικής, ως συμμορίες που θα δολοφονήσουν αντιστεκόμενους και θα σφάξουν πρόσφυγες και μετανάστες στοχοποιώντας τους ως εσωτερικούς εχθρούς και ασφαλώς ως την εμπροσθοφυλακή στα εθνικιστικά κελεύσματα.
Η προώθηση του ρατσισμού, του εθνικισμού και της μισαλλοδοξίας από κρατικούς θεσμούς (Μ.Μ.Ε, κόμματα, εκκλησία), η επανεμφάνιση των παρακρατικών νεοναζιστικών ομάδων στο δημόσιο πεδίο που επιχειρούν να διαχύσουν το φασιστικό μίσος (ακόμα και στα σχολεία), οι επιθέσεις σε καταλήψεις και χώρους αγώνα (όπως ο εμπρησμός της κατάληψης Libertatia τον Γενάρη του 2018, η δολοφονική επίθεση στον Ε.Κ.Χ Φαβέλα στον Πειραιά και στην κατάληψη του πρώην ΠΙΚΠΑ στα Άνω Πετράλωνα, οι επανειλημμένες επιθέσεις στην κατάληψη Λέλας Καραγιάννη 37 και ο εμπρησμός του Παλιού Νεκροτομείου στην Αλεξανδρούπολη) αποτελούν μέρος της διαρκούς επιχείρησης συγκρότησης ενός αντεπαναστατικού φασιστικού πόλου στο δρόμο, στην υπηρεσία του καθεστώτος, ως κρίσιμου παράγοντα για την απρόσκοπτη επιβολή των όρων λεηλασίας της κοινωνίας και της φύσης και την επιβίωση του πολιτικοοικονομικού συστήματος.
Επιπλέον, στην παρούσα πολιτική συγκυρία, το καθεστώς αξιοποιεί την “αριστερή” πολιτική διαχείριση προωθώντας παράλληλα με το χτύπημα, την ενσωμάτωση και τον παροπλισμό των κοινωνικών και ταξικών αντιστάσεων, τον συγχρωτισμό της διάχυτης αντικυβερνητικής κοινωνικής αγανάκτησης με τη φασιστική ρητορική του εθνικισμού, του ρατσισμού, της μισαλλοδοξίας και της ασφάλειας, προσβλέποντας στο άπλωμα της επιρροής της. Την ίδια στιγμή που η κυβερνώσα αριστερά, ως η άλλη όψη του σύγχρονου κρατικού ολοκληρωτισμού, απονοηματοδοτεί, ευτελίζει και διασύρει τις πανανθρώπινες αξίες της αλληλεγγύης, του ανθρωπισμού και της ισότητας.
Ωστόσο, ενάντια σε αυτήν τη συνθήκη, στις κρατικές και παρακρατικές επιθέσεις, στις δολοφονίες του Πετρίτ, του Ζακ, του Σαχζάντ, του Παύλου και στην συνολική επιχείρηση επιστράτευσης του εθνικιστικού και φασιστικού εσμού, υψώνονται αναχώματα τόσο από αναρχικούς όσο και από
πλήθος άλλων αγωνιστών της βάσης. Όπως οι αντιφασιστικές διαδηλώσεις που πραγματοποιήθηκαν στη πόλη της Κέρκυρας και στη Λευκίμμη, τα αντιεθνικιστικά οδοφράγματα διεθνιστικής αλληλεγγύης στη Θεσ/νίκη και στην Αθήνα πέρυσι, η παμβαλκανική διαδήλωση αλληλεγγύης στην κατάληψη Libertatia, οι μαζικές και δυναμικές κινητοποιήσεις αντίστασης και μνήμης για τις φασιστικές δολοφονίες του μετανάστη εργάτη Σ. Λουκμάν και του αντιφασίστα Π. Φύσσα, οι δεκάδες κινητοποιήσεις πρόσφατα ενάντια στη διάχυση του εθνικισμού στα σχολεία, οι καθημερινές μάχες που δίνει ο κόσμος του από τα κάτω αγώνα σε κάθε πεδίο της κοινωνικής και ταξικής καταπίεσης και εκμετάλλευσης.
Από την πλευρά μας, αντιλαμβανόμαστε πως η προοπτική των εμπόλεμων κοινωνιών, της φτώχειας και της εξαθλίωσης, της αναζωπύρωσης των εθνικισμών και του κοινωνικού εκφασισμού θα έχει ολέθρια αποτελέσματα για την ανθρωπότητα και ότι η ταξική και διεθνιστική αλληλεγγύη μεταξύ των λαών, η οργανωμένη αντεπίθεση των εκμεταλλευόμενων τάξεων και η ανατροπή του κόσμου του καπιταλισμού και του κράτους σε παγκόσμιο επίπεδο μπορεί να διαμορφώσει τους όρους για τη δημιουργία μια κοινωνίας ευημερίας, ισότητας, ειρήνης και δικαιοσύνης, χωρίς εκμετάλλευση, διακρατικούς πολέμους και αποπροσανατολιστικούς ανταγωνισμούς.
Στις 20 Γενάρη καλείται στην Αθήνα ένα ακόμα εθνικιστικό συλλαλητήριο και δεν πρόκειται να επιτρέψουμε να παραδοθούν οι δρόμοι της πόλης στις φασιστικές συμμορίες και το ρατσιστικό- δολοφονικό τους μίσος. Όπως βρεθήκαμε με όλες μας τις δυνάμεις στις διεθνιστικές-αντιφασιστικές συγκεντρώσεις όλου του προηγούμενου διαστήματος, το ίδιο σκοπεύουμε να κάνουμε και τώρα, όποτε και όπου αλλού χρειαστεί. Μαζί με χιλιάδες αγωνιστές, αντιφασίστες και αντιφασίστριες, θα συνεχίσουμε να στήνουμε αναχώματα στην επέλαση του εθνικιστικού εσμού και των φασιστικών εφεδρειών του κράτους, στην επίθεση των παγκόσμιων πολιτικών και οικονομικών αφεντικών απέναντι στους πληβείους αυτού του κόσμου.
ΝΑ ΤΣΑΚΙΣΟΥΜΕ ΤΟΝ ΦΑΣΙΣΜΟ ΚΑΙ ΤΟ ΣΥΣΤΗΜΑ ΠΟΥ ΤΟΝ ΓΕΝΝΑ
ΟΡΓΑΝΩΣΗ ΚΑΙ ΑΓΩΝΑΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΚΟΙΝΩΝΙΚΗ ΕΠΑΝΑΣΤΑΣΗ, ΤΗΝ ΑΝΑΡΧΙΑ ΚΑΙ ΤΟΝ ΕΛΕΥΘΕΡΙΑΚΟ ΚΟΜΜΟΥΝΙΣΜΟ
Αναρχική Πολιτική Οργάνωση | Ομοσπονδία Συλλογικοτήτων