κΑΤΩ ΤΑ ΧΕΡΙΑ από ΤΟΝ ΛΟΦΟ ΤΟΥ ΦΙΛΟΠΑΠΠΟΥ μορφοπο

ΚΑΤΩ ΤΑ ΧΕΡΙΑ ΑΠΟ ΤΟΝ ΛΟΦΟ ΦΙΛΟΠΑΠΠΟΥ

Οι δημόσιοι και ελεύθεροι χώροι είτε είναι οι πλατείες και οι δρόμοι είτε τα πάρκα και οι λόφοι στις γειτονιές μας είναι τα σημεία εκείνα μέσα στην πόλη που αποτελούν αναπόσπαστο κομμάτι της κοινωνικής καθημερινότητας, εκεί όπου ένα μωσαϊκό ανθρώπων συναντιέται, επικοινωνεί, ψυχαγωγείται και αναπτύσσει συλλογικές αντιστάσεις. Οι χώροι αστικού πρασίνου, στο ολοένα και πιο αφόρητο αστικό τοπίο της Αθήνας, είναι δεξαμενή οξυγόνου για τους ανθρώπους της πόλης, μία ανάσα στους ασφυκτικούς ρυθμούς της καθημερινότητας και ομορφαίνουν τις ημέρες μας.

Αυτοί οι ελεύθεροι χώροι δεν θα μπορούσαν να μη βρεθούν στο στόχαστρο των κρατικών πολιτικών, μέσα στη συνολική επίθεση που πραγματοποιεί το σύστημα σε όλες τις εκφάνσεις της ζωής. Όσο βαθαίνει ο σύγχρονος ολοκληρωτισμός οξύνεται και η ανάγκη για επέκταση των πεδίων που έχει υπό την κυριαρχία της η εξουσία. Έτσι επιχειρούν να διευρύνουν τον έλεγχο σε κάθε πεδίο που αναπτύσσεται η ανθρώπινη δραστηριότητα στοχεύοντας στην πλήρη ηγεμονία των αντικοινωνικών αρχών και αξιών του κράτους και του κεφαλαίου πάνω στις ζωές μας. Αφαιρούν από τους καταπιεσμένους οτιδήποτε τους ανήκει, βαραίνει ολοένα ο κρατικός ζυγός και θυσιάζονται τα πάντα στο βωμό της κερδοφορίας του κεφαλαίου.

«Να υπερασπιστούμε τους λόφους, τα πάρκα, τις πλατείες, τις γειτονιές μας από τα καταστροφικά σχέδια Κράτους και Κεφαλαίου»

Οι γειτονιές μας και οι πόλεις βρίσκονται σε μια συνεχόμενη απειλή εξευγενισμού ώστε “καθαρές” και “αποστειρωμένες” -στις περισσότερες περιπτώσεις έχοντας προηγουμένως εγκαταλειφθεί πλήρως από τους δημόσιους φορείς στοχεύοντας στην αποκοινωνικοποίησή τους- να αποδοθούν στις αδηφάγες ορέξεις του κεφαλαίου, που παρουσιάζεται ως ευεργέτης που θα επιλύσει το πρόβλημα, προκειμένου να μετατραπούν σε ιδιωτικούς χώρους αναψυχής, κυκλοφορίας εμπορευμάτων και πεδία κερδοσκοπίας.

Το ξέσπασμα της πανδημίας λειτούργησε ως επιταχυντής των πολιτικών γεγονότων και μεταφράστηκε ως ευκαιρία από το κράτος να επιταχύνει τα αντικοινωνικά και εγκληματικά του σχέδια στο σύνολο της καθημερινής ζωής. Από τα νομοσχέδια που υποβαθμίζουν ακόμα περισσότερο το Περιβάλλον, τα αντεργατικά νομοσχέδια με τις απλήρωτες υπερωρίες και τη μαύρη και ανασφάλιστη εργασία, την όξυνση της αυταρχικότητας και της οικοδόμησης του αστυνομικού κράτους, με το νομοσχέδιο για την περιστολή των διαδηλώσεων και την επιχειρούμενη είσοδο της αστυνομίας στα πανεπιστήμια ώστε να κατοχυρωθεί και στην πράξη η κατάργηση του πανεπιστημιακού ασύλου, με την υποβάθμιση του Εθνικού Συστήματος Υγείας με συνέπεια τους χιλιάδες δολοφονημένους από την κρατική διαχείριση της πανδημίας, με την επικείμενη ιδιωτικοποίηση του μέχρι τους σχεδιασμούς εμπορευματοποίησης και ιδιωτικοποίησης των ανοικτών, προσβάσιμων και ελεύθερων χώρων της πόλης.

Από τον λόφο του Φιλοπάππου, μέχρι το πάρκο Κύπρου και Πατησίων, από το πάρκο Δρακόπουλου μέχρι τον λόφο του Στρέφι, την πλατεία Εξαρχείων και όλα τα πάρκα, τις πλατείες, τους λόφους των γειτονιών μας ένα συντονισμένο και επιθετικό σχέδιο ενάντια στα πληβειακά στρώματα της κοινωνίας εξελίσσεται στοχεύοντας στην μετατροπή της φυσιογνωμίας των γειτονιών σε ζώνες κατανάλωσης, ειδικά του κέντρου της πόλης, στον εκτοπισμό των κατοίκων , στη λεηλάτηση κάθε πεδίου που θα μπορούσε να αποτελέσει μήτρα κοινωνικών και πολιτικών διεργασιών αμφισβήτησης του υπάρχοντος εξουσιαστικού συμπλέγματος κράτους και κεφαλαίου.

Οι αγώνες που αναπτύχθηκαν για την υπεράσπιση του λόφου του Φιλοπάππου είναι πολλοί και μετράνε την ιστορία τους από το 2002, με την συμμετοχή εκατοντάδων κατοίκων, τη σύσταση λαϊκών συνελεύσεων, με τη στήριξη και συμμετοχή πολλών συντρόφων και συντροφισσών, αγωνιστών/στριών και από άλλες γειτονιές και περιοχές της Αθήνας. Κάγκελα γκρεμίζοντας, συνεργεία εμποδίζονταν, συμφωνίες ακυρώνοντας πρώτα στην πράξη και μετά και στα χαρτιά…έτσι έχει επιτευχθεί μέχρι σήμερα να μπλοκαριστούν σε μεγάλο βαθμό τα επαναλαμβανόμενα καταστροφικά σχέδια του δήμου και της Αρχαιολογίας. Έτσι και θα συνεχίσουμε!

Απέναντι σε αυτήν τη συνθήκη απαιτείται μια συνολική κοινωνική αφύπνιση, το ξεπέρασμα της ανάθεσης, της διαμεσολάβησης και της αδράνειας, το δυνάμωμα των κοινωνικών και ταξικών αγώνων, η συγκρότηση πλατιών, αυτοοργανωμένων, αντιθεσμικών μετώπων αντίστασης και η δημιουργία αναχωμάτων σε κάθε σημείο που εκδηλώνεται η κρατική και καπιταλιστική επιθετικότητα. Απέναντι στο εφιαλτικό παρόν και μέλλον που επιβάλλει ένα πολιτικοοικονομικό σύστημα σε σήψη, μοναδική διέξοδος είναι ο συλλογικός αγώνας για έναν κόσμο ισότητας, αλληλεγγύης, ελευθερίας.

ΤΑ ΠΑΡΚΑ, ΟΙ ΛΟΦΟΙ, ΟΙ ΠΛΑΤΕΙΕΣ ΚΑΙ ΟΙ ΔΡΟΜΟΙ ΑΝΗΚΟΥΝ ΣΤΗΝ ΚΟΙΝΩΝΙΑ

ΚΟΙΝΩΝΙΚΗ ΑΥΤΟΟΡΓΑΝΩΣΗ – ΤΑΞΙΚΗ ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ – ΜΑΧΗΤΙΚΗ ΑΝΤΙΣΤΑΣΗ

ΣΕ ΟΛΕΣ ΤΙΣ ΓΕΙΤΟΝΙΕΣ

αναρχικό-αντιεξουσιαστικό στέκι Αντίπνοια

Αριστοβούλου & Πυλάδου, Κ. Πετράλωνα

  • H εταιρια “Εθνικός Κήπος-Μητροπολιτικό Πράσινο Α.Ε.”

συστάθηκε με διαδικασίες fast-track τον Μάρτιο του 2020 με τροπολογία του Υπουργείου Εσωτερικών με μετοχικό κεφάλαιο που αναλαμβάνεται από τον Δήμο Αθηναίων και από τον Κώστα Μπακογιάννη, δήμαρχο των Αθηνών. Η διαχείριση του Εθνικού Κήπου, του Λόφου του Φιλοπάππου, της Ακαδημία Πλάτωνος και άλλων κηρυγμένων αρχαιολογικών χώρων περνάει από την αποκλειστική διαχείριση της Εφορείας Αρχαιοτήτων Πόλης Αθηνών στον Δήμο Αθηναίων και από εκεί στον ιδιωτικού δικαίου φορέα “Εθνικός Κήπος-Μητροπολιτικό Πράσινο Α.Ε.”, ένας φορέας που λειτουργεί με όρους ιδιωτικού δικαίου και θα αμείβεται για να διαχειρίζεται τους προαναφερθέντες αρχαιολογικούς χώρους. Με αυτή την επιλογή επιχειρεί το κράτος να προχωρήσει στην ιδιωτικοποίηση του λόφου του Φιλοπάππου και των λόφων Πνύκας και Νυμφών (Αστεροσκοπείο) και να παραδώσει έναν από τους εναπομείναντες ελεύθερους και ανοιχτούς δημόσιους χώρους της Αθήνας στο κεφάλαιο για την εμπορική εκμετάλλευσή του, ενώ οι υπηρεσίες φύλαξης και συντήρησης θα αναληφθούν από ιδιωτικές εταιρίες, που θα προσληφθούν από την “Εθνικός Κήπος-Μητροπολιτικό Πράσινο Α.Ε.” μπορεί μάλιστα να προχωρήσει και σε πράξεις για την “αξιοποίηση περιουσιακών στοιχείων και εκμίσθωση χώρων”.

  • UNISON FACILITIES SERVICES

είναι η εταιρία στην οποία ανέθεσε με σύμβαση ύψους 35 εκατομμυρίων ο Δ.Αθηναίων τη διαχείριση όλων των πάρκων, πλατειών, λόφων και χώρων πρασίνου της Αθήνας. Μεταξύ αυτών το πάρκο Κύπρου και Πατησίων, το πάρκο Δρακόπουλου και ο λόφος του Στρέφι, στα οποία επίκειται άμεσα η έναρξη των εργασιών. Μέσω στη σύμβαση καταγράφεται σαφώς και ο Λόφος του Φιλοπάππου, οι εργασίες που περιλαμβάνονται είναι η εκρίζωση δέντρων, η τοποθέτηση τσιμέντου σε διαφορά σημεία που υπήρχε πριν πράσινο, καλλωπιστικές εργασίες στα δέντρα και διάφορες εργασίες εξευγενισμού του τοπίου, αντιπλημμυρικά έργα και έργα ενάντια στις κατολισθήσεις. Ο Δήμος Αθηναίων λοιπόν αποφασίζει μέσα σε αυτή τη συνθήκη να ξοδέψει μεγάλα ποσά για τον περαιτέρω κατακερματισμό των πράσινων χωρών, χωρίς φυσικά να βελτιώνει τους χώρους και να διατηρήσει το φυσικό τοπίο με κατεύθυνση την εξυπηρέτηση των αναγκών των κατοίκων και των θαμώνων αλλά τσιμεντώνοντας τις τελευταίες ανάσες πρασίνου που έχουμε στην πόλη και παραχωρώντας τους δημόσιους χώρους στο ιδιωτικό κεφάλαιο για την αύξηση των κερδών των πολιτικών και οικονομικών ελίτ.