Φτώχεια-εξαθλίωση-καταπίεση-εκμετάλλευση: τέσσερις λέξεις που χαρακτηρίζουν το παρόν και το μέλλον που επιφυλάσσουν και επιβάλλουν με κάθε μέσο οι κυρίαρχοι στην κοινωνία. Ταυτόχρονα προωθούν σαν μόνη λύση για την επιβίωσή μας τον αλληλοσπαραγμό των από τα κάτω, την εφαρμογή του νόμου της ζούγκλας, όπου επικρατεί ο πιο δυνατός. Μια συνθήκη ζωής στην οποία θα κυριαρχεί ο κοινωνικός κανιβαλισμός. Ενώ παράλληλα όποιος δεν συμμορφώνεται, δεν συναινεί στους αντικοινωνικούς τους σχεδιασμούς και επιλέγει το δρόμο της αντίστασης έρχεται αντιμέτωπος με την κρατική καταστολή και τρομοκρατία.
Μέσα σε αυτή τη συνθήκη επιστρατεύονται οι κάθε λογής παρακρατικές-φασιστικές συμμορίες, οι οποίες, μυρίζοντας το φόβο και το ανθρώπινο αίμα, βγαίνουν από τις τρύπες τους και με το δάκτυλο υποδεικνύουν ως εχθρό το διπλανό μας, τον πιο εξαθλιωμένο, το μετανάστη, τον άστεγο, τον πιο αδύναμο. Έτσι συνέβη και με αφορμή την αποτρόπαια δολοφονία του 44χρονου Μανώλη Καντάρη, για μια βιντεοκάμερα. Τις επόμενες ημέρες στην περιοχή γύρω από το σημείο της δολοφονίας και μέχρι την Ομόνοια εκτυλίσσονται σκηνές αγριότητας: ομάδες ακροδεξιών με μαχαίρια, κράνη, παλούκια μαχαιρώνουν και ξυλοκοπούν αδιακρίτως μετανάστες, σπάνε τα μαγαζιά και τα σπίτια τους. Οι διάφοροι παρακρατικοί φασίστες, χέρι-χέρι με ένα συρφετό από υστερικούς πατριώτες και ρατσιστές, με την προστασία και επίβλεψη της αστυνομίας και υπό τα παραληρήματα και τις φονικές ιαχές των ΜΜΕ, εξαπέλυσαν για πέντε μέρες πογκρόμ εναντίον των από κάτω, των πιο αδύναμων, των πιο ευάλωτων, των μεταναστών. Οι τελευταίοι αποτέλεσαν τον εύκολο στόχο για τα αγελαία ένστικτα όσων δεν θέλουν να αντικρίσουν την πραγματικότητα και καθοδηγούμενοι από τα διάφορα φασιστοειδή επιλέγουν τη λύση που τους προσφέρει το κράτος-άλλωστε τα πογκρόμ αποτέλεσαν και αποτελούν την συμπύκνωση της μεταναστευτικής του πολιτικής. Ταυτόχρονα, οι φασίστες, καθοδηγούμενοι και επικουρούμενοι από τις δυνάμεις καταστολής, επιτέθηκαν στις καταλήψεις Σκαραμαγκά και Villa Amalias, οι οποίες βρίσκονταν κοντά στο χώρο της δολοφονίας του Μ. Καντάρη και στέκονταν εμπόδιο στα κανιβαλιστικά τους σχέδια, όπως αποτελούν τόσα χρόνια εμπόδιο στα αντικοινωνικά σχέδια του κράτους και ταυτόχρονα εφαλτήρια αγώνα. Φυσικά, ο κόσμος της ελευθερίας και της αλληλεγγύης περιφρούρησε τα απελευθερωμένα κοινωνικά εδάφη και έτρεψε σε φυγή τα παρακρατικά ανδρείκελα της χρυσής αυγής.
Καταλαβαίνουμε λοιπόν πως όσοι δεν δέχονται την καταπίεση, την εκμετάλλευση, τον κοινωνικό κανιβαλισμό και το φόβο ως όρους ζωής, έρχονται αντιμέτωποι είτε με τις παρακρατικές συμμορίες είτε με την κρατική καταστολή, όπως συνέβη στην πανεργατική απεργία της 11ης Μάη, όταν τα ΜΑΤ, εφαρμόζοντας το δόγμα μηδενικής ανοχής, λίγο μετά το Σύνταγμα επιτέθηκαν στην πορεία και ειδικά στα μπλοκ των συνελεύσεων γειτονιάς, των σωματείων βάσης, των εργατικών συλλογικοτήτων, της συνέλευσης αναρχικών για την κοινωνική αυτοδιεύθυνση και της εξωκοινοβουλευτικής αριστεράς. Ξύλο, δολοφονικά χτυπήματα, τόνοι χημικών, χειροβομβίδες κρότου λάμψης, συλλήψεις, δεκάδες αιμόφυρτοι και τραυματισμένοι διαδηλωτές συνέθεταν το σκηνικό. Από τη δολοφονική επίθεση ένας διαδηλωτής έχασε τη σπλήνα του, ενώ τραυματίστηκε πολύ σοβαρά στο κεφάλι ο συναγωνιστής Γιάννης Κ. ο οποίος μεταφέρθηκε σε οριακή κατάσταση, για την ίδια του τη ζωή, στο Γ.Ν. Νίκαιας με εσωτερική αιμορραγία στο κεφάλι, χειρουργήθηκε άμεσα και νοσηλεύτηκε για μέρες στην εντατική. Επίσης ένας εκ των συλληφθέντων ο Φώτης Δ. βρίσκεται προφυλακισμένος με στημένες κατηγορίες, από τους μπάτσους, οι οποίοι του φόρτωσαν μια τσάντα με μολότοφ. Η επίθεση στα μπλοκ της αυτοοργάνωσης, της αντιιεραρχίας, των ταξικών και κοινωνικών αντιστάσεων και όσων δεν συναινούν είχε ως στόχο να τρομοκρατήσει, να καταστείλει, να παραδειγματίσει και να καταπνίξει κάθε ανεξέλεγκτη φωνή και χειρονομία η οποία κινείται συλλογικά, ακηδεμόνευτα, οργανωμένα και αδιαμεσολάβητα ενάντια στους αντικοινωνικούς σχεδιασμούς του κράτους και του κεφαλαίου.
Γνωρίζουμε ότι η συσσώρευση φτωχών, καταπιεσμένων και εξαθλιωμένων σε συγκεκριμένα και περιορισμένα γεωγραφικά σημεία, όπως συμβαίνει σε διάφορες γειτονιές της Αθήνας, δημιουργεί μεγάλα προβλήματα συνύπαρξης, τα οποία επιτείνονται από τη δράση της μαφίας, η οποία σε συνεργασία και με την πλάτη του κρατικού μηχανισμού, αποτελεί μια από τις πιο απάνθρωπες και ταυτόχρονα επικερδείς επιχειρήσεις του καπιταλισμού. Αυτό λοιπόν που προωθείται από τους από τα πάνω είναι να επιτεθούμε ο ένας στον άλλο, να στρεφόμαστε ενάντια σε όποιον μας «παίρνει», να μας φταίει ο πιο αδύναμος, να αφήσουμε το φόβο να κυριαρχήσει και να ορίσει την καθημερινότητά μας˙ να δεχτούμε ότι λύση είναι να θυσιαστούμε στο βωμό του εθνικού συμφέροντος και να μην κοιτάξουμε την πραγματικότητα κατάματα, γιατί θα καταλάβουμε ότι για τα δεινά μας δεν ευθύνεται ο πιο αδύναμος από εμάς ή ο διπλανός μας, αλλά το κράτος, τα αφεντικά και οι υπερεθνικοί σχηματισμοί (ΕΕ-ΕΚΤ-ΔΝΤ).
Όμως η λύση δεν βρίσκεται στα κελεύσματα των ΜΜΕ για εθνική συστράτευση, στη συναίνεση στα σχέδια λεηλασίας της ζωής μας, στην υποταγή στους από τα πάνω και στον κοινωνικό κανιβαλισμό που θέλουν να μας επιβάλουν. Η λύση βρίσκεται στην αυτοοργάνωση, στη συλλογικότητα, στην αλληλεγγύη, στην αντιιεραρχική οργάνωση των καταπιεσμένων και των εκμεταλλευόμενων, στην ελεύθερη και κοινωνική συνύπαρξη όλων των από τα κάτω, με γνώμονα τον αλληλοσεβασμό, την ανεκτικότητα, την ανθρωπιά, την ισότητα. Αναπτύσσοντας κοινωνικά εγχειρήματα και δομές μέσα από τις οποίες θα παίρνουμε τη ζωή στα χέρια μας. Μέσα από συνελεύσεις γειτονιάς, σωματεία βάσης, αυτοδιαχειριζόμενους χώρους αντίστασης, συλλογικές κουζίνες, κινήσεις αλληλοβοήθειας, ανάπτυξη γειτονικών και συντροφικών σχέσεων, σπάζοντας την αποξένωση και τους κοινωνικούς αποκλεισμούς, μακριά από και ενάντια στον καπιταλισμό, τις επιταγές των κυρίαρχων, τους θεσμούς και τις λογικές της διαμεσολάβησης. Μέσα από κοινούς ταξικούς και κοινωνικούς αγώνες ντόπιων και μεταναστών, ενάντια στο κράτος και το κεφάλαιο, για μια κοινωνία χωρίς καταπίεση και εκμετάλλευση, για την ανατροπή και την κοινωνική επανάσταση.
Συνέλευση Αναρχικών για την Κοινωνική Αυτοδιεύθυνση
sinelefsianarchikon@gmail.com