Σήμερα παρατηρούμε να πληθαίνουν τα κοινωνικά κομμάτια που εκτοπίζονται και αποκλείονται κοινωνικά και κατά συνέπεια έρχονται αντιμέτωπα με το αληθινό πρόσωπο της δημοκρατίας, η οποία δεν έχει πλέον να τους υποσχεθεί τίποτα λιγότερο και τίποτα περισσότερο από τα χειρότερα. Έτσι δημιουργείται μια εκρηκτική κοινωνική κατάσταση, η οποία δεν έχει προδιαγεγραμμένη πορεία, και είναι λάθος να κινείται κανείς με βάση βεβαιότητες για το μέλλον, καθώς η ιστορία έχει αποδείξει ότι δεν είναι γραμμική και ότι ο πολιτικός χρόνος έχει τους δικούς του ρυθμούς. Ζούμε, λοιπόν σε ένα κοινωνικό πεδίο το οποίο το χαρακτηρίζει από όλες τις απόψεις η αβεβαιότητα. Τίποτα δεν έχει κριθεί και σίγουρα η ιστορία δεν έχει τελειώσει. Αυτό που έχει τελειώσει είναι η ελπίδα ότι ο καπιταλιστικός κόσμος, που δεν έχει πλέον τίποτα άλλο να προσφέρει και να υποσχεθεί πέρα από μιζέρια, θάνατο, καταπίεση, εξαθλίωση, εκμετάλλευση και καταστροφή, μπορεί να συνεχίσει να υπάρχει και να κινείται όπως είναι. Αν, λοιπόν, δεν προσπαθήσουμε να ανατρέψουμε την πραγματικότητα και να φτιάξουμε ένα κόσμο καλύτερο και ανθρώπινο, θα μας καταστρέψουν οι κυρίαρχοι, που λυμαίνονται τόσους αιώνες τις ζωές μας και τον πλανήτη. Απέναντι λοιπόν στην ολομέτωπη επίθεση του κράτους και του κεφαλαίου στην κοινωνία, δεν έχουμε να υποσχεθούμε τίποτε άλλο πέρα από την όξυνση του κοινωνικού και ταξικού πολέμου, μέσα από αυτοοργανωμένους αγώνες, με όπλο την αλληλεγγύη μεταξύ των καταπιεσμένων και των εκμεταλλευομένων.
Εκδήλωση για την οικονομική κρίση και τις κοινωνικές αντιδράσεις, λοιπόν, στο χώρο του στεκιού την Παρασκευή 23 Απριλίου, στις 7 το απόγευμα. Θα προηγηθεί ένα πολύ ενδιαφέρον βιντεάκι animation (διάρκειας 45 λεπτών) το οποίο περιγράφει τον καπιταλιστικό κόσμο με τρόπο γλαφυρό. Όσο γλαφυρός είναι και ο τίτλος του: “Money as debt” (“Το χρήμα ως χρέος”).
Ραντεβού το απόγευμα της Παρασκευής, Αριστοβούλου και Πυλάδου…