Από την Δευτέρα 04/05/20 τέθηκε σε εφαρμογή το “σχέδιο” της κυβέρνησης για τις συγκοινωνίες και τον ρόλο τους κατά την επανέναρξη της οικονομίας. Διοικήσεις και υπουργείο μέχρις στιγμής αναλώνονται σε τηλεοπτικές εμφανίσεις και φωτογραφίες επιδεικνύοντας τα κατορθώματά τους. Στην πραγματικότητα όμως, το λεγόμενο σχέδιο είναι μια επικοινωνιακή επίθεση μέσω των ΜΜΕ κατά την οποία αναπαράγονται ανακρίβειες και μέτρα που κρίνονται επιεικώς ανεπαρκή.
Μας λένε ότι αυξάνονται τα δρομολόγια, όμως στην πραγματικότητα οι χρονοαποστάσεις παραμένουν μεγάλες και ο συνωστισμός αυξάνεται διαρκώς, τόσο στους συρμούς όσο και στα λεωφορεία. Δυστυχώς ο αριθμός των επιβατών που συνωστίζονται αυξάνει γρηγορότερα από τον αριθμό δρομολογίων. Στις ώρες αιχμής οι συρμοί πλέον είναι γεμάτοι από κόσμο και οι αποκλεισμένες θέσεις δεν προσφέρουν τίποτα επί της ουσίας.
Μας λένε ότι η μάσκα είναι υποχρεωτική στα ΜΜΜ. Οι κρατικές παλινωδίες όσον αφορά τη χρήση μάσκας είναι χαρακτηριστικές για την αδιαφορία τους ως προς την προστασία της υγείας μας. Όταν επί έξαρσης της πανδημίας χιλιάδες εργαζόμενοι αναγκάζονταν να μετακινούνται με γεμάτα τρένα και λεωφορεία για να πάνε και να επιστρέψουν από τη δουλειά τους, τότε η μάσκα ήταν επικίνδυνη και αφερέγγυα. Η αναγκαιότητα στη χρήση μάσκας καταδεικνύει τη διάλυση των αστικών συγκοινωνιών. Αλήθεια όμως πόσο μπορεί να μας προστατεύσει η μάσκα όταν οι αποστάσεις δεν ξεπερνάνε το μισό μέτρο; Κι ενώ θα περίμενε να παρέχονται τα μέσα προστασία όπως είναι η μάσκα δωρεάν από το υπουργείο ή από τον ΟΑΣΑ, αντιθέτως το μόνο που προβλέπεται είναι πρόστιμο για τους επιβάτες που δεν φορούν. Για άλλη μία φορά προσπαθούν να καλύψουν τις ευθύνες τους με τον μόνο τρόπο που γνωρίζουν. Έλεγχος και καταστολή.
Επίσης γίνεται λόγος για βοηθούς επιβατών. Κανείς δεν εξηγεί ποιος ακριβώς θα έχει αυτόν τον ρόλο και τι θα κάνει. Η διοίκηση προσέλαβε εταιρία security ώστε να υπάρχει ένας εργαζόμενος στις πύλες και να υπενθυμίζει την χρήση μάσκας. Θα μπορούσε κάλλιστα τα χρήματα που ξοδεύτηκαν για τον εργολάβο να διατεθούν σε μάσκες για το κοινό, εφόσον είναι υποχρεωτικές.Ενώ για άλλη μία φορά οι εργολαβικές εταιρείες αυξάνονται, μεγενθύνοντας ακόμα περισσότερο το πρόβλημα με εργαζόμενους πολλαπλών ταχυτήτων και δικαιωμάτων.
Τέλος δόθηκαν μια σειρά από οδηγίες στους σταθμάρχες-υπεύθυνους σταθμών σχετικά με τη νέα κατάσταση και τις ενέργειες στις οποίες καλούνται να προβούν. Υποχρεούται λοιπόν οι σταθμάρχες να έχουν ανοιχτά φώτα και να φοράνε γιλέκα hi–vi. Κανένα από αυτά τα μέτρα δεν έχει υγειονομικό χαρακτήρα παρά μόνο μια λογική πειθάρχησης. Μαζί κυκλοφόρησε και μια οδηγία σχετικά με την παρουσία του σταθμάρχη, όταν υπάρχει δεύτερος, στον χώρο διακίνησης επιβατών που θα ελέγχει την χρήση μάσκας. Το τονίζουμε κανείς σταθμάρχης δεν πρέπει να βγαίνει εκτός σταθμαρχείου παρά μόνο σε περίπτωση ανάγκης. Δεν βάζουμε σε κίνδυνο την υγεία μας.
Η αντίληψη όμως που μας θέλει να λειτουργούμε ως το μακρύ χέρι των κρατικών σχεδιασμών εκφράζεται και από συναδέλφους αλλά και τα σωματεία. Η απόφαση μάλιστα του συνδικάτου οδηγών στα λεωφορεία, μερικές εβδομάδες πριν, να απευθυνθεί στην αστυνομία για να αυξήσει τους ελέγχουν μέσα στα λεωφορεία, προκειμένου να περιοριστούν οι επιβάτες που δεν είχαν τα απαραίτητα δικαιολογητικά αποτελεί τον ορισμό του εργοδοτικού συνδικαλισμού. Με πρόσχημα την προστασία της υγείας των συναδέλφων το συνδικάτο ξέπλυνε τις ευθύνες των διοικήσεων και της κυβέρνησης για την ανυπαρξία λεωφορείων, για τις τεράστιες ελλείψεις σε οδηγούς, για τις απαράδεκτες συνθήκες εργασίας των οδηγών αλλά και μετακίνησης των επιβατών.
Μέσα σε όλα αυτά μαθαίνουμε ότι μέσα στον Ιούλιο θα λειτουργήσουν τρεις νέοι σταθμοί στην γραμμή 3. Από την σύσταση της ΣΤΑΣΥ δεν έχουν γίνει προσλήψεις, ενώ διαρκώς φεύγει προσωπικό είτε με συνταξιοδότηση, είτε με μετατάξεις (και βέβαια συνεχίζονται οι αποσπάσεις σε πολιτικά γραφεία..). Το ζήτημα είναι ότι υπάρχουν πάρα πολλά κενά στην λειτουργία, τα οποία θα γιγαντωθούν με την επέκταση της γραμμής 3 και βέβαια θα πρέπει να καλυφθούν από το υπάρχον προσωπικό με υπερωρίες και δεδουλευμένα ρεπό. Προφανώς και οι καλοκαιρινές άδειες του προσωπικού θα είναι για μια ακόμα χρονιά ανέκδοτο.. Πέραν του ότι είναι συνδικαλιστική ήττα η διαρκής εντατικοποίηση της εργασίας και η κοροϊδία για τις προσλήψεις που όλο έρχονται και όλο στο δρόμο είναι, εν μέσω πανδημίας η διαρκής έκθεση του προσωπικού είναι και επικίνδυνη.
Το σύνολο μάλιστα των συνδικάτων στον κλάδο των συγκοινωνιών αποδέχτηκε το ρόλο των καλών παιδιών, κάθισαν ήσυχα όλο αυτό το διάστημα, αφήνοντας μας όλους και όλες εκτεθειμένους στους κινδύνους της πανδημίας και της εγκληματικής πολιτικής των διοικήσεων και των πολιτικών τους προϊσταμένων. Αρνήθηκαν την προκήρυξη απεργίας την πρωτομαγιά και περιμένουν πως εάν σκύψουν κι άλλο το κεφάλι, ίσως να μας πετάξουν κάνα ξεροκόμματο
Συνάδελφοι,
Δεν είμαστε και δεν θέλουμε να γίνουμε ήρωες, δεν χρειαζόμαστε φιλικά χτυπήματα στην πλάτη, κατανόηση και συμπάθεια. Δεν είμαστε πειραματόζωα και αναλώσιμοι. Δεν βάζουμε πλάτη σε σχέδια φτιαγμένα στο πόδι και με την λογική “βλέποντας και κάνοντας”.
Είμαστε εργαζόμενοι, απαιτούμε κατάλληλα μέτρα προστασίας και ασφαλείς συνθήκες εργασίας.Απαιτούμε την κάλυψη όλων αυτών από την εργοδοσία και όχι από την τσέπη μας. Στον καιρό της πανδημίας η συλλογική αντίσταση στους σχεδιασμούς κράτους και διοικήσεων είναι μονόδρομος.
Ταξικό Μέτωπο – Πρωτοβουλία εργαζομένων στις Συγκοινωνίες