Την Κυριακή 23/8 στις 10.30 το πρωί οι μπάτσοι εισβάλλουν στην κατάληψη Libertatia. Πιο συγκεκριμένα κατά τη διάρκεια της επισκευής της σκεπής στο πλαίσιο των εργασιών ανοικοδόμησης του κτιρίου που είχε καταστραφεί από εμπρηστική επίθεση φασιστών, οι μπάτσοι σπάσανε το λουκέτο της πόρτας, εισέβαλαν στην κατάληψη και συνέλαβαν δώδεκα άτομα που βρίσκονταν μέσα στον χώρο. Στη συνέχεια φέρανε φορτηγό για να αρπάξουν εκ νέου εργαλεία και υλικά απολύτως απαραίτητα για την ανακατασκευή της σκεπής, όπως είχαν κάνει και πριν από περίπου ένα μήνα όταν η αστυνομία είχε εισβάλει στον χώρο της κατάληψης μαζί με υπαλλήλους της εφορείας νεοτέρων μνημείων, αφαιρώντας μεγάλο κομμάτι του εξοπλισμού της ανοικοδόμησης. Αμέσως μετά σύντροφοι και συντρόφισσες που ήταν έξω κινήθηκαν με πορεία προς το κτίριο της κατάληψης και μπήκαν μέσα ανακαταλαμβάνοντάς το. Εκτός από τα άτομα που συνελήφθησαν στο εσωτερικό της κατάληψης, προσήχθησαν ακόμα δύο συντρόφισσες που βρίσκονταν έξω από τον χώρο, οι οποίες και αφέθηκαν μετά από δύο ώρες κράτησης. Οι δώδεκα συλληφθέντες και συλληφθείσες, αφού πέρασαν όλη την ημέρα στο Α.Τ. Τούμπας, μεταφέρθηκαν στη συνέχεια στη Γ.Α.Δ.Θ κι αφέθηκαν ελεύθεροι τμηματικά ανά δύο άτομα αργά το βράδυ. Οι πλημμεληματικού βαθμού κατηγορίες που τους αποδόθηκαν οι εξής: φθορές σε μνημείο, παράνομη δόμηση και απείθεια, ενώ δεν έχει οριστεί ακόμη δικάσιμος. Άξιο αναφοράς είναι η χυδαία απόπειρα της αστυνομίας και συγκεκριμένων δημοσιογραφικών μέσων να συνδέσουν την σύλληψη μιας γυναίκας με ποσότητα ναρκωτικών με τους συλληφθέντες της κατάληψης, η οποία φυσικά και δεν πέτυχε.
Το συγκεκριμένο χτύπημα στην ανοικοδόμηση είναι το τρίτο στη σειρά σε διάστημα λιγότερο του ενός χρόνου. Οι συνεχόμενες κρατικές επιθέσεις δείχνουν αφενός την ολοένα αυξανόμενη στοχοποίηση των δομών αγώνα κι αφετέρου τη διαχρονική συνεργασία μεταξύ κρατικών αρχών και παρακρατικών-φασιστικών ομάδων εναντίον των αγωνιστών και του ευρύτερου κινήματος. Την ίδια ώρα που ο κρατικός μηχανισμός κάνει πλάτες σε αυτούς που έκαψαν τη Libertatia, αμολά τα σκυλιά του για να συλλάβουν τα άτομα που επέλεξαν από την πρώτη στιγμή να υπερασπιστούν πολιτικά την κατάληψη και να ανοικοδομήσουν το κατεστραμμένο κτίριο. Οι δε κατηγορίες για «καταστροφή ιστορικού μνημείου» σε αυτούς που με αυταπάρνηση και προσωπικό κόπο και κόστος ανέλαβαν τη συντήρηση και ανοικοδόμηση του κτιρίου, πριν και μετά τον εμπρησμό, αποτελεί μια σουρρεαλιστικού τύπου μάταιη απόπειρα αντιστροφής της πραγματικότητας σχετικά με το ποιος είναι ο αληθινός καταστροφέας. Επιπροσθέτως, ο ρόλος της εφορίας αρχαιοτήτων ως νομικός φορέας των άνωθι καταγγελιών, η γενικότερη στάση της και η ξαφνική “ευαισθητοποίησή” της για το κτίριο, είναι το λιγότερο γελοία. Το ποιος ενδιαφέρεται και ποιος προσπαθεί να σώσει το διατηρητέο είναι κάτι παραπάνω από οφθαλμοφανές. Ας αναρωτηθούν λοιπόν όσοι δεν το καταλαβαίνουν, πού βρισκόταν η εφορία αρχαιοτήτων τόσα χρόνια όταν το κτίριο, το αποκαλούμενο “στολίδι της Λ. Στρατού”, ρήμαζε και ήταν εστία μικροβίων. Ποια ήταν η στάση της απέναντι στους φασίστες που πραγματικά καταστρέψανε το κτίριο. Η συγκεκριμένη κίνησή της δείχνει ξεκάθαρα ποιά συμφέροντα εξυπηρετεί, ποιους προστατεύει και σε ποιους βρίσκεται απέναντι. Στην προκειμένη, τα πράγματα είναι αρκετά απλά κι αυτό ακριβώς το γεγονός που βλέπει η γειτονιά μας εδώ και δυόμιση χρόνια, πλέον έγινε γνωστό σε πανελλαδικό επίπεδο. Για μια ακόμη φορά η γειτονιά έδειξε την αλληλεγγύη της με διάφορους τρόπους, αποδοκιμάζοντας τις αστυνομικές δυνάμεις κατά τη διάρκεια της εισβολής, ενημερώνοντάς μας για την παρουσία της αστυνομίας και στηρίζοντας μας ηθικά.
Η συγκεκριμένη επίθεση στην κατάληψη Libertatia δεν μπορεί με κανέναν τρόπο να αποσυνδεθεί από τις τελευταίες κατασταλτικές κινήσεις εναντίον των καταλήψεων, με πιο πρόσφατη αυτή της κατάληψης Terra Incognita στην πόλη μας. Μέσα σε μια τεταμένη κοινωνική συνθήκη όπου οι ζωές των εργαζομένων συνεχώς υποβαθμίζονται και φτωχοποιούνται και η εγκληματική κρατική διαχείριση απέναντι στην πανδημία του Covid-19 θέτει σε κίνδυνο την υγεία χιλιάδων ανθρώπων, το κράτος επιλέγει να κάνει προληπτικές κατασταλτικές κινήσεις προκειμένου να πλήξει και να αποδυναμώσει το ευρύτερο κίνημα. Βλέποντας τον εντεινόμενο κοινωνικό αναβρασμό και την αγανάκτηση, προσπαθεί να διαλύσει κάθε αντίσταση, βάζοντας στο στόχαστρο για άλλη μια φορά το αναρχικό κίνημα και τις δομές αγώνα ως εστίες συσπείρωσης κι αντίστασης απέναντι σε κράτος και κεφάλαιο. Είναι μέσα σ’ αυτή τη συνθήκη που το κίνημα πρέπει να απαντήσει δυναμικά, υπερασπιζόμενο τους χώρους του, την πολιτική του παρουσία, τα κεκτημένα χρόνων προσπάθειας κι αγώνα. Ο αγώνας για την ανοικοδόμηση της Libertatia αποτελεί πρόταγμα στο πεδίο των καταλήψεων και είναι προωθητικό στο επίπεδο υπεράσπισης τους. Η νίκη αυτού του αγώνα θα είναι η απάντησή όλων μας απέναντι στις επιθέσεις του κράτους και των φασιστών στις δομές μας.
Η ανοικοδόμηση της κατάληψης Libertatia δεν είναι μόνο δική της υπόθεση. Είναι υπόθεση όλου του αντιφασιστικού, αναρχικού κι επαναστατικού κινήματος, όλου του κόσμου του αγώνα. Είναι υπόθεση της συνολικής υπεράσπισης των καταλήψεων, καθώς η συνέχιση κι ολοκλήρωση της διαδικασίας της ανοικοδόμησης περνάει πολύ ισχυρά μηνύματα απέναντι στην κρατική καταστολή και τη φασιστική βία και εδραιώνει έναν πολύ δυνατό συμβολισμό μέσα σε μια γενικευμένη κατασταλτική συνθήκη. Η πολιτική μας παρουσία στον χώρο έχει εξασφαλιστεί ήδη μερικές βδομάδες μετά τον εμπρησμό. Το έχουμε ξαναπεί, η κατάληψη Libertatia θα μείνει και θα συνεχίσει ως δομή αγώνα, όπως ήδη συμβαίνει διοργανώνοντας εκδηλώσεις, συζητήσεις, προβολές κ.α. Το διακύβευμα είναι η ολοκλήρωση της ανοικοδόμησης με κινηματικούς όρους, ώστε να καταδειχθεί η ίδια η πολιτική ευθύνη της καταστολής αλλά και η πολιτική υπεράσπιση των κατειλλημένων χώρων αγώνα. Το κράτος θα εκμεταλλεύεται κάθε βήμα οπισθοχώρησης που θα κάνουμε. Γι’ αυτό πρέπει να πατήσουμε γερά στα πόδια μας, να αντισταθούμε, να υπερασπιστούμε πολιτικά τις δομές μας και τους αγώνες μας, να οργανωθούμε καλύτερα και να διευρύνουμε τα πεδία αγώνα.
Κατάληψη Libertatia 26/08/20