Οι όλο και συχνότερες φασιστικές επιθέσεις σε στέκια και καταλήψεις αγώνα, σε αγωνιστές και αγωνίστριες της τελευταίας περιόδου, επιβεβαιώνουν πως το κρατικό-καπιταλιστικό σύστημα επανενεργοποιεί τον αντεπαναστατικό της βραχίονα. Η όξυνση των ενδοκαπιταλιστικών ανταγωνισμών, η ανατροπή παλαιότερων κρατικών και οικονομικών συμμαχιών και η δημιουργία νέων, η διεύρυνση των πολεμικών μετώπων, η προώθηση του εθνικισμού, η εξαθλίωση και η φτωχοποίηση, η επίταση του ελέγχου και της επιτήρησης των κοινωνιών, οι εκατοντάδες χιλιάδες νεκροί και οι εκατομμύρια πρόσφυγες και μετανάστες, η ισοπέδωση ολόκληρων πόλεων και η πλήρης διάλυση των κοινωνιών αναδεικνύουν με τον πιο εμφατικό τρόπο πως το κρατικό-καπιταλιστικό σύστημα προκειμένου να ξεπεράσει τη σήψη του θα περάσει πάνω από τους εκμεταλλευόμενους και καταπιεσμένους. Όλα αυτά δεν είναι κάπου μακριά, δεν αφορούν κάποιους άλλους. Το ελληνικό κράτος συμμετέχει ενεργά στους σχεδιασμούς του ΝΑΤΟ για τις εξελίξεις στη Μέση Ανατολή και στα Βαλκάνια -με τελευταίο επεισόδιο την ονομασία της ΠΓΔΜ- και αποτελεί πυλώνα της αντι-προσφυγικής πολιτικής της Ε.Ε, ενώ ταυτόχρονα καλλιεργεί τον εθνικισμό, τον ρατσισμό, την μισαλλοδοξία και βαθαίνει την επιβολή του σύγχρονου ολοκληρωτισμού.
Σε αυτή την κατεύθυνση, της αφύπνισης των συντηρητικών ανακλαστικών της κοινωνίας και της συστράτευσής τους με τους αντικοινωνικούς σχεδιασμούς των από τα πάνω αλλά και της επιχείρησης τρομοκράτησης όσων αγωνίζονται, λειτούργησαν και τα εθνικιστικά συλλαλητήρια της 21 Γενάρη στη Θεσσαλονίκη και της 4ης Φεβρουαρίου στην Αθήνα. Η από κοινού παρουσία αριστερών, δεξιών και κεντρώων, πατριωτών, εθνικιστών, φασιστών, δημιούργησε τον απαραίτητο χυλό για να διαχυθεί το δηλητήριο του εθνικισμού και του μίσους αλλά και να βρουν τον απαραίτητο χώρο οι φασίστες για να επιτεθούν σε χώρους αγώνα (κατά τη διάρκεια του συλλαλητηρίου στην Θεσ/νίκη ομάδα νεοναζί βρήκε την ευκαιρία να επιτεθεί χωρίς επιτυχία στην κατάληψη “ΕΚΧ Σχολείο” και να κάψει την κατάληψη Libertatia και στις 4/2 στην Αθήνα αντίστοιχη ομάδα επιτέθηκε στο ελεύθερο αυτοδιαχειριζόμενο θέατρο Εμπρός και αποκρούστηκε από την περιφρούρηση του χώρου)και να συνδράμουν τους κρατικούς μηχανισμούς στην καταστολή όσων αγωνίζονται και αντιστέκονται.
Η δολοφονία του Σαχτζάτ Λουκμάν, τον Γενάρη του 2013, αποτελεί το αποκορύφωμα των δεκάδων νεοναζιστικών επιθέσεων σε βάρος μεταναστών εκείνης της περιόδου και της επιχειρούμενης νομιμοποίησης της παρακρατικής βίας εναντίον των πιο περιθωριοποιημένων και αποκλεισμένων κομματιών της κοινωνίας. Οι νεοναζί Χρήστος Στεργιόπουλος και Διονύσης Λιακόπουλος αποτελούσαν κομμάτι των φασιστικών ταγμάτων εφόδου που είχαν ενεργοποιηθεί από το ίδιο το κράτος ώστε να αναχαιτιστεί το κύμα κοινωνικής οργής και αμφισβήτησης που πλημμύριζε τους δρόμους την προηγούμενη περίοδο, και είχαν τον ρόλο να επιβάλλουν τον φόβο και την τρομοκρατία στους εκμεταλλευόμενους και καταπιεσμένους. Ύστερα και από τη δολοφονία του Παύλου Φύσσα, τον Σεπτέμβρη του 2013, η τότε διαχείριση που επιλέχθηκε από κράτος και κυβέρνηση ήταν ο καθεστωτικός «αντί»φασισμός, προκειμένου να προλάβουν την κοινωνική έκρηξη και να αποπροσανατολίσουν την κοινωνία απ’ το ότι κράτος και κεφάλαιο γεννούν τον φασισμό. Κορωνίδα του καθεστωτικού “αντί”φασισμού εκείνης της περιόδου αποτελεί η δίκη της Χ.Α., που εξελίσσεται μέχρι σήμερα και πρόκειται για μια δίκη παρωδία όπου επιχειρείται το ξέπλυμα καταρχήν των ίδιων των αστικών θεσμών, αλλά και της ίδιας της Χ.Α.. Πρωτεύον κρατικός στόχος είναι η επανανομιμοποίηση του ίδιου του συστήματος μέσα από την επιβολή της “δημοκρατικής ομαλότητας” και της εδραίωσης της θεωρίας των δύο άκρων. Στη συγκεκριμένη δικογραφία περιλαμβάνεται μαζί με τη δολοφονία του Παύλου Φύσσα, την επίθεση στο αναρχικό- αντιεξουσιαστικό στέκι Αντίπνοια και πλειάδα άλλων επιθέσεων σε χώρους αγώνα και αγωνιστές και η δολοφονία του Σαχτζάτ Λουκμάν.
Μπορεί για την αστική δικαιοσύνη οι επιθέσεις εις βάρος μεταναστών και οι δολοφονίες τους να περνάνε στα “ψιλά”. Για εμάς όμως είναι χρέος και πολιτική ευθύνη να αναδείξουμε την κεντρικότητα της δολοφονίας ενός μετανάστη από φασίστες, γιατί ο Σ. Λουκμάν ήταν ένας από τους εκμεταλλευόμενους και καταπιεσμένους, ήταν ένας από εμάς.
Έχοντας την αντίληψη πως δεν αφήνουμε σπιθαμή γης στους φασίστες, πως δεν αφήνουμε κανένα πεδίο να κινούνται ανενόχλητοι – ούτε τις αίθουσες της αστικής δικαιοσύνης- επιλέξαμε εξ αρχής να καλούμε σταθερά τον κόσμο του αγώνα τόσο στην πορεία αντίστασης και μνήμης που οργανώνουμε κοινωνικές και πολιτικές δυνάμεις εδώ και πέντε χρόνια στη γειτονιά των Πετραλώνων όσο και στη δίκη των δύο νεοναζί δολοφόνων του Σ. Λουκμάν. Η εμπειρία έδειξε πως η δυναμική παρουσία δεκάδων αγωνιστών/στριών στα δικαστήρια από το 2014, η έκφραση της δίκαιης οργής απέναντι στους δύο φασίστες και η πολιτική ανάδειξη της δράσης των φασιστών, ανάγκασε την αστική δικαιοσύνη να αναγνωρίσει πρωτόδικα το ρατσιστικό κίνητρο της δολοφονίας και να τους καταδικάσει σε ισόβια κάθειρξη. Με το ίδιο σκεπτικό καλέσαμε εκ νέου σε αντιφασιστική συγκέντρωση στις 4 Οκτώβρη του 2017 στο εφετείο των Στεργιόπουλο και Λιακόπουλο. Μια συγκέντρωση που βρήκε απέναντί της πολυάριθμες αστυνομικές δυνάμεις, ως απόδειξη της διαρκούς υπεράσπισης των φασιστών από το κράτος αλλά και ως αποτέλεσμα της αποφασιστικότητας και μαχητικότητας που επέδειξαν αναρχικοί/ές, κομμουνιστές/στριες, αντιφασίστες/στριες απέναντι στα νεοναζιστικά τάγματα εφόδου τις ημέρες εκδίκασης της υπόθεσης του στεκιού Αντίπνοια στη δίκη της Χ.Α.
Απέναντι στη σταθερή πριμοδότηση του ρατσισμού και της μισαλλοδοξίας, της διάχυσης του μίσους και της νομιμοποίησης της παρακρατικής δράσης των φασιστών, στέκεται και θα συνεχίσει να στέκεται ο κόσμος του αγώνα. Με την υπεράσπιση των χώρων αγώνα, με αντιφασιστικές περιπολίες, με συγκεντρώσεις και διαδηλώσεις δεν αφέθηκε και ούτε πρόκειται να αφεθεί κανένα πεδίο παρουσίας των φασιστών. Οι διεθνιστικές – αντιφασιστικές συγκεντρώσεις στην Καμάρα την Θεσσαλονίκη και στα Προπύλαια στην Αθήνα ενάντια στα εθνικιστικά συλλαλητήρια αποτελούν πηγή έμπνευσης και πίστης στον αγώνα. Ακόμα και όταν συστρατεύονται όλες οι αντιδραστικές δυνάμεις έγινε ξεκάθαρο πως θα βάζουμε διαρκώς φραγμό στην προώθηση του φασιστικού λόγου. Η πορεία 2000 ατόμων, την επόμενη μέρα ως άμεση αντίδραση στον εμπρησμό της Libertatia, η μαζική πορεία αλληλεγγύης στον ΕΚΧ “Φαβέλα” στις 2/3 στον Πειραιά μετά την επίθεση από τάγμα εφόδου της Χ.Α. και η Πανβαλκανική πορεία αλληλεγγύης στη Libertatia και εναντίωσης στον εθνικισμό που πραγματοποιήθηκε στις 10/3 στη Θεσσαλονίκη με χιλιάδες συμμετέχοντες δίνουν ξεκάθαρο μήνυμα πως καμία φασιστική επίθεση δεν θα μένει αναπάντητη.
Απέναντι στο σάπιο κρατικό – καπιταλιστικό σύστημα, τον εθνικισμό, τον φασισμό και τον πόλεμο, χτίζουμε αναχώματα, σπάζοντας το μονόλογο του κράτους και των αφεντικών, διεκδικώντας την παρουσία μας στο κεντρικό πολιτικό πεδίο, εκεί όπου μπορούμε να υπερασπιστούμε ουσιαστικά τους χώρους μας, τις δομές μας, τους ίδιους μας τους εαυτούς. Απέναντι στον φασισμό και τον πόλεμο, που αποτελούν τη μόνη απάντηση ενός χρεοκοπημένου κρατικού- καπιταλιστικού συστήματος, προωθούμε τους διεθνιστικούς αγώνες των από τα κάτω, για την κατάργηση των επίπλαστων διαχωρισμών, των εθνών και των φυλών, οργανώνουμε την κοινωνική και ταξική αντεπίθεση, στην κατεύθυνση της συνολικής ανατροπής του κόσμου της εξουσίας και στην οικοδόμηση ενός κόσμου ισότητας, δικαιοσύνης, αλληλοβοήθειας, ελευθερίας.
ΣΑΧΤΖΑΤ ΛΟΥΚΜΑΝ ΓΙΑ ΠΑΝΤΑ ΖΩΝΤΑΝΟΣ – ΣΤΟ ΔΡΟΜΟ ΤΟΥ ΑΓΩΝΑ ΝΙΚΙΕΤΑΙ Ο ΦΑΣΙΣΜΟΣ.
ΚΑΜΙΑ ΣΠΙΘΑΜΗ ΓΗΣ ΣΤΟΥΣ ΦΑΣΙΣΤΕΣ
ΝΑ ΤΣΑΚΙΣΟΥΜΕ ΤΟ ΦΑΣΙΣΜΟ ΚΑΙ ΤΟ ΣΥΣΤΗΜΑ ΠΟΥ ΤΟΝ ΓΕΝΝΑ
ΣΥΝΕΛΕΥΣΗ: ΣΑΒΒΑΤΟ 31/3, 20.00
στο αναρχικό-αντιεξουσιαστικό στέκι Αντίπνοια
Αριστοβούλου & Πυλάδου, Κ. Πετράλωνα